Σ’ έχω δε σ’ έχω μες στα χέρια μου
στην αγκαλιά μου σε κρατώ
κι ύστερα φεύγεις μ’ ένα “σ’ αγαπώ”
Σ’ έχω σε σ’ έχω μες στο αίμα μου
σαν την ανάσα, τη ζωή
κι ύστερα χάνεσαι μ’ ένα φιλί
Σ’ έχω δε σ’ έχω δεν το αντέχω
να σε μοιράζομαι άλλο πια
ένοχα βράδια, κρυφά σημάδια
όλα θα γίνουν φανερά
σ’ έχω δε σ’ έχω δεν το αντέχω
να σε μοιράζομαι άλλο πια
Σ’ έχω δε σ’ έχω σ’ ένα όνειρο
που πάντα χάνω όταν ξυπνώ
κι ύστερα πέφτουν όλα στο κενό
Σ’ έχω δε σ’ έχω μες στα χάδια μου
να σε κοιμίζω με φιλιά
κι ύστερα εσύ να φεύγεις μ’ ένα “γεια”
Σ’ έχω δε σ’ έχω δεν το αντέχω
να σε μοιράζομαι άλλο πια
ένοχα βράδια, κρυφά σημάδια
όλα θα γίνουν φανερά
σ’ έχω δε σ’ έχω δεν το αντέχω
να σε μοιράζομαι άλλο πια
Όσα μου παίρνεις δικά σου θα `ναι
μα όσα αφήνεις θα με πονάνε
τέσσερις τοίχοι δε με χωράνε
θα εκραγώ
μια νύχτα μόνο πως με τρελαίνει
κι ύστερα χώρια σαν δύο ξένοι
ο έρωτας σου θα με πεθαίνει
όσο θα ζω
