Τώρα καθώς γεμίζω το ποτήρι μου
στην φαντασία μου γεννήθηκες ξανά
και θα το πιω και θα τ’ αδειάσω για χατίρι σου
της απουσίας σου να σβήσω τη φωτιά.
Πάλι θ’ αρχίσω οινόπνευμα,
τσιγάρα και μες στη ζάλη
θα μπω στην έρημο Σαχάρα κι όπου με βγάλει.
Πάλι θ’ αρχίσω οινόπνευμα,
τσιγάρα και μες στη ζάλη
θα μπω στην έρημο Σαχάρα κι όπου με βγάλει,
θα μπω στην έρημο Σαχάρα για σένα πάλι.
Τώρα καθώς βουλιάζω στο παράπονο
φωτογραφίες σου κοιτάζω απ’ τα παλιά
και τις γεμίζω με φιλιά γλυκό μου άπονο
να τις ρίξω μια για πάντα στη φωτιά.
Πάλι θ’ αρχίσω οινόπνευμα,
τσιγάρα και μες στη ζάλη
θα μπω στην έρημο Σαχάρα κι όπου με βγάλει.
Πάλι θ’ αρχίσω οινόπνευμα,
τσιγάρα και μες στη ζάλη
θα μπω στην έρημο Σαχάρα κι όπου με βγάλει,
θα μπω στην έρημο Σαχάρα για σένα πάλι.
