Σαν ξεχασμένο ερημοκλήσι
μοιάζει η καρδιά μου κάθε γιορτή
που δεν πηγαίνει κανείς να ανάψει
ούτε καντήλι ούτε κερί
Και στην δική σου την γιορτή
πνίγομαι μες το κλάμα
την ώρα που της εκκλησιάς
χτυπάει η καμπάνα
Μα όσα χρόνια και να περάσουν
εγώ εσένα θα καρτερώ
μια προσευχή είναι η ζωή μου
ερημοκλήσι σε ένα βουνό
