Μες στην ομίχλη του μυαλού, φτηνό μεθύσι
μέσα σε λίμνες αλκοόλ σ’ είδα και χθες,
τη βελουδένια την κουρτίνα μου να σχίζεις
να προσπαθείς στο όνειρό μου να χωθείς
Πέρασες μέσα απ’ τη ζωή σαν ταξιδιώτης
μόλις που πρόλαβες να πάρεις δυο φιλιά,
το πεπρωμένο ξέρω πάντα σημαδεύει
αυτούς που έχουν πιο ευαίσθητη καρδιά
Ήσουν πουλί κι έχεις πετάξει
φτεροκοπάς με την αυγή,
τις αλυσίδες έχεις σπάσει,
τέλος τα πάθη, όλα θα μείνουνε στη γη
Μες στα ποτήρια μας κερνούσες την ψυχή σου
μήπως γλυκάνει η ζωή μας η πικρή
γουλιά γουλιά από χαρά να μας μεθύσεις
λες και ήταν τούτη η βραδιά σου η στερνή..
