Κάτω απ’ το δέντρο η σκηνή
κι ο κόσμος όλος η αυλή μας
αμμουδιά, καρπούζι και ρακή
οι δυο μας ουρανός και γη.
Πάμε σε μια παραλία
Κασσάνδρα, Άθω, Σιθωνία
κι ασ’ το κύμα να μας βρέχει
σαν τη Χαλκιδική δεν έχει.
Πέταξε τα ρούχα στη φωτιά
ο χρόνος να χαιδεύει το κορμί μας
κι όταν πέσει η νύχτα θα σ’ έχω αγκαλιά
σαν φεγγαροσταλιά.
Πάμε σε μια παραλία
Κασσάνδρα, Άθω, Σιθωνία
κι ασ’ το κύμα να μας βρέχει
σαν τη Χαλκιδική δεν έχει.
Στα γαλαζοπράσινα νερά
ο χρόνος ρίχνει τη βουτιά του
κι ότι μας βαραίνει αγάπη μου γλυκιά
θα μείνει στα βαθιά.
Πάμε σε μια παραλία
Κασσάνδρα, Άθω, Σιθωνία
κι ασ’ το κύμα να μας βρέχει
σαν τη Χαλκιδική δεν έχει.
