Τι κι αν δεν ήμουν μάνα σου, εγώ σ’ είχα γεννήσει,
και σαν μωρό στην αγκαλιά γλυκά σ’ είχα κρατήσει,
τι κι αν δεν είμ’ ο θάνατος με το βαρύ δρεπάνι,
θυμήσου πόσες, πάνω μου, φορές είχες πεθάνει.
Σα Θεό, σαν Θεό σ’ είχα να σε προσκυνώ
κι ας το ήξερα, μια μέρα, πως θα μου `δινες αέρα
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
είναι αδύνατον να πείσω την καρδιά μου πως θα ζήσω
χωρισμό, χωρισμό.
Τι κι αν ποτέ στους φίλους σου, δε μίλησες για μένα,
τα όνειρα στην τσάκιση στα `χα σιδερωμένα,
για να μη βρεις το πάτημα, ούτε την ευκαιρία,
και φύγεις, όπως έφυγες, προς την ελευθερία.
Σα Θεό, σαν Θεό σ’ είχα να σε προσκυνώ
κι ας το ήξερα, μια μέρα, πως θα μου `δινες αέρα
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
είναι αδύνατον να πείσω την καρδιά μου πως θα ζήσω
χωρισμό, χωρισμό.
