Τ’ όνειρο που ποτίσαμε
μ’ αίμα νερό και δάκρυ
μια νύχτα το αφήσαμε
να μαραθεί σε μι’ άκρη
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
που ζει μια νύχτα μόνο
και το δικό μας όνειρο
το βρήκα κάποιο δειλινό σκουπίδι, σκουπίδι
μες στο δρόμο
Το όνειρο που ποτίσαμε
με της καρδιάς το αίμα
στο δάκρυ μας το πνίξαμε,
στου χωρισμού το ρέμα
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
που ζει μια νύχτα μόνο
και το δικό μας όνειρο
το βρήκα κάποιο δειλινό σκουπίδι, σκουπίδι
μες στο δρόμο
Σαν της γαρδένιας τον ανθό
που ζει μια νύχτα μόνο
και το δικό μας όνειρο
το βρήκα κάποιο δειλινό σκουπίδι, σκουπίδι
μες στο δρόμο
