Ώρες ατέλειωτες για σένανε μιλώ,
Kαι στο ποτήρι μου πλανιέται η μορφή σου,
Άλλη αγάπη δεν μπορώ να φανταστώ,
Δεν είσαι εδώ κι όμως ακούω τη φωνή σου.
Θέλω να φύγω μακριά σου να σωθώ,
Μα, όσο σε βρίζω, τόσο μέσα μου υποφέρω,
Δεν ξέρω πάλι στην καρδιά μου τι να πω,
Που δεν μπορώ στην αγκαλιά μου να σε φέρω.
Βγαίνω τις νύχτες και παντού σ’ αναζητώ,
Μ’ όποιαν σου μοιάζει τον καημό μου ξεγελάω,
Σφίγγω τα χείλη, τ’ όνομα σου να μην πω,
Κρύβω το δάκρυ μου, μα μέσα μου πονάω.
Πάλι στο ψέμα μου κι απόψε θα κρυφτώ,
Μοιάζει το ο όνειρο να σβήνει λίγο λίγο,
Δεν έχει νόημα η ζωή μου και σκοπό,
Μα, από σένα δεν μπορώ πια να ξεφύγω.
Βγαίνω τις νύχτες και παντού σ’ αναζητώ,
Μ’ όποιαν σου μοιάζει τον καημό μου ξεγελάω,
Σφίγγω τα χείλη τ’ όνομα σου να μην πω,
Κρύβω το δάκρυ μου μα, μέσα μου πονάω.
