Πες μου το λες αυτό ζωή;
Άδειες φωνές, ψευτιές, μάσκες που γελάνε
αίνιγμα δίχως λογική
μα αν ειν’ αυτό ζωή, θάνατος τι να ‘ναι;
Σβήσε το φως
κι έλα να σου μάθω εγώ τη ζωή, τον πόνο.
Θα ‘μαι Θεός
αν στα βλέφαρά σου δω ένα δάκρυ μόνο.
Πες μου το λες αυτό χαρά;
Μια φυλακή χρυσή που την χτίζεις μόνος
γλάρος με ξύλινα φτερά
μα αν ειν’ αυτό χαρά τότε τι ‘ναι ο πόνος;
