Σε ξέχασα σαν κάποιο δρόμο που στους δρόμους έχασα
σαν κάποιο τρένο που ’φυγε σφυρίζοντας
στον παγωμένο ορίζοντα
Μα έρχεσαι στον ύπνο μου και με κοιτάς κατάματα
φωνή του ταχυδρόμου δίχως γράμματα
μα έρχεσαι δροσιά στα μαραμένα τα λουλούδια μου
λυγμός στα πονεμένα τα τραγούδια μου
και σε ξαναθυμάμαι απ’ την αρχή
Σε ξέχασα σαν μια γιορτή που στ’ όνειρό μου πέρασα
σαν τα παλιά βιβλία που κιτρίνισαν
και τόσο με συγκίνησαν
Μα έρχεσαι στον ύπνο μου και με κοιτάς κατάματα
φωνή του ταχυδρόμου δίχως γράμματα
μα έρχεσαι δροσιά στα μαραμένα τα λουλούδια μου
λυγμός στα πονεμένα τα τραγούδια μου
και σε ξαναθυμάμαι απ’ την αρχή
Σε ξέχασα…
