Ρούχα μαζεύεις με δυο δάκρια στα μάτια
πέντ’ έξι πράγματα σ’ ένα κουτί παλιό
δύσκολα πέρασες τα τελευταία βράδια
κάτω στο πάτωμα κοιμόσουν μη σε δω
Έβγαλες μέσα απ’ την ψυχή σου απωθημένα
Έχει καιρό που κάτι θέλεις να μου πεις
μα το κλειδί μόλις το έβαζα στην πόρτα
πάντα κρυβόσουνστα μάτια μη με δεις
Ξένοι μες στο ίδιο σπίτι
σε παράλληλη οδό
θύμησέ μου τι μας λείπει
που χαθήκαμε κι οι δυο
Δε μπορεί κάτι μας φταίει
λες να φταίω μόνο εγώ
πες μου το πρωί που θα ‘ρθω
που να πω το σ’ αγαπώ
άτι πράγματα στην άκρη ξεχασμένα
όταν φύγω να τ’ ανοίξεις να τα δεις
κρύβουνε μέσα τη ζωή μου, τη ζωή σου
μια συγγνώμη, λίγη αγάπη θα τη βρεις
Έβγαλες μέσα απ’ την ψυχή σου απωθημένα
Έχει καιρό που κάτι θέλεις να μου πεις
μα το κλειδί μόλις το έβαζα στην πόρτα
πάντα κρυβόσουνστα μάτια μη με δεις
