Σε παράλογη ταινία θεατής
προσπερνάς τις σκηνές και γερνάς.
Μόνος σου πίνεις, δε μιλάς,
σε παλιές σου αγάπες πάλι ξαναγυρνάς.
Σε παράλογη ταινία θεατής
μηχανές, σκηνικά και φωνές
ψάχνεις κάποια αφορμή
να ξεφύγεις πριν έρθει η κρίσιμη στιγμή.
Και θυμάσαι, θυμάσαι
χρώματα παιδικά που έχουν ξεθωριάσει.
Σε παράλογη ταινία θεατής
προσπερνάς τις σκηνές και γερνάς.
Αν θυμάσαι είμαι εδώ
κι αν το θέλεις στ’ αλήθεια
πες μου να ξαναρθώ.
Και θυμάσαι, θυμάσαι
χρώματα παιδικά που έχουν ξεθωριάσει.
