-Βοριάς…,
χαλάει ο καιρός, χειμώνιασε…
είναι ο καιρός σου Αγάπη,
στη βαρυχειμωνιά
μετριέται το όνομά σου,
στον Κεραυνό και στο Βοριά…!!!
Σε πήρε κάποτε ο Βοριάς
σε σκόρπισε στα μάκρη,
στα βάθη της λιποθυμιάς
σε γέμισε με δάκρυ.
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
Αγάπη πόσο μοιάζεις,
σαν μία στάλα από βροχή
κάθε στιγμή αλλάζεις…
Σε πήρε κάποτε ο Βοριάς
και σ’ έκανε ρημάδι,
κι από τις φλόγες της φωτιάς
σ’ έριξε στο σκοτάδι.
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
Αγάπη πόσο μοιάζεις,…
Σε πήρε κάποτε ο Βοριάς
σε σκόρπισε σαν στάχυ,
κόρη της βαρυχειμωνιάς
και σ’ άφησε μονάχη…
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
Αγάπη πόσο μοιάζεις,
σαν μία στάλα από βροχή
κάθε στιγμή αλλάζεις…
Σε πήρε κάποτε ο Βοριάς…!!!
