Έτσι για να σου θυμίσω
πως δεν πρόλαβα να σβήσω
το σημάδι σου
Η φωτιά που σιγοκαίει
σαν μωρό τις νύχτες κλαίει για το χάδι σου
Έτσι για την ιστορία
ήμουν πάντα γαλαρία
στην αγάπη σου
και ας έτρεχες με χίλια
κι ας μας χώριζαν τα μίλια
ήμουν πλάι σου
Σε τι χρειάζεται το φως
αν δεν το πας, αν δεν το πας
σε μέρη σκοτεινά
Σε τι χρειάζεται η χαρά
αν δεν την ζήσει, αν δεν την ζήσει
όποιος πονά
Σε τι χρειάζεται η αυγή
αν δε γυρίζει αν δε γυρίζει πια η γη
Σε τι χρειάζομαι κι εγώ
αφού υπάρχω αφού υπάρχω
μόνο όταν σ’ αγαπώ
Έτσι για να σου μιλήσω
είπα μήνυμα να αφήσω πάλι αγάπη μου
τη φωνή σου περιμένω
το καλώδιο κολλημένο στην παλάμη μου
έτσι για να ησυχάσω
είπα να σε προσπεράσω
γκάζι πάτησα
μα είναι τόσες οι ερωτήσεις
που ζητάνε απαντήσεις…
τα παράτησα
Σε τι χρειάζεται το φως
αν δεν το πας, αν δεν το πας
σε μέρη σκοτεινά
Σε τι χρειάζεται η χαρά
αν δεν την ζήσει, αν δεν την ζήσει
όποιος πονά
Σε τι χρειάζεται η αυτή
αν δε γυρίζει αν δε γυρίζει πια η γη
Σε τι χρειάζομαι κι εγώ
αφού υπάρχω αφού υπάρχω
μόνο όταν σ’ αγαπώ
