Την μοναξιά μου έκλεισα
στο άσπρο σου σεντόνι
σαν κάτι σπάνιο και ακριβό
που αγκάλιασε η σκόνη,
και στην καρδιά μου έκανα
χώρο να σε χωρέσω
έμεινε η θέση σου κενή
και ο εαυτός μου απ’ έξω.
Πως δεν μου λείπεις δε θα πω θέατρο δε θα παίξω.
Σε ξένο σώμα δεν κουμπώνει η αγάπη, αγάπη μου
πως θες το σώμα μου να μάθει σε άλλη αγκαλιά
Σε ξένο σώμα δεν κουμπώνει η αγάπη, αγάπη μου
τώρα που χάνεσαι σε αταίριαστα μισά.
Τον πόνο μου φυλάκισα
μα ο πόνος δεν τελειώνει
σε ένα δωμάτια σκοτεινό
που η πόρτα δεν κλειδώνει,
λυπάμαι αν τα μάτια μου
δακρύζουνε ακόμη
μα έμαθα να σε κοιτώ
σαν ήλιο που τυφλώνει.
Νυχτώσαμε αγάπη μου και αλλού δεν ξημερώνει.
Σε ξένο σώμα δεν κουμπώνει η αγάπη, αγάπη μου
πως θες το σώμα μου να μάθει σε άλλη αγκαλιά
Σε ξένο σώμα δεν κουμπώνει η αγάπη, αγάπη μου
τώρα που χάνεσαι σε αταίριαστα μισά.
Σε ξένο σώμα δεν κουμπώνει η αγάπη, αγάπη μου
πως θες το σώμα μου να μάθει σε άλλη αγκαλιά
Σε ξένο σώμα δεν κουμπώνει η αγάπη, αγάπη μου
τώρα που χάνεσαι σε αταίριαστα μισά.
