Τις άδειες σου νύχτες στους δρόμους σκορπάς
και όλα τ’ αστέρια ρωτάνε που πας,
αγάπες φεγγάρια η μισή σου ζωή
φεγγάρι πού είσαι τη νύχτα αυτή;
Φωτάκια η πόλη, φωτιά στην καρδιά
μια θλίψη που λιώνει και στάχτη σκορπά
σε νιώθω να τρέχεις μες στο πλήθος αργά,
μα πόσο θ’ αντέξεις μια ζωή στα κρυφά… στα κρυφά…
Σε ζητώ λίγο ακόμα και θα τρελαθώ
Σε ζητώ κάπου δίπλα σου είμαι κι εγώ.
Ο τόπος που ζεις είναι το πουθενά,
αν θες να με δεις γύρνα πίσω ξανά
σου έχω φυλάξει αρκετή μοναξιά
που θα σου ταιριάξει βραδινή φορεσιά.
Οδός του ονείρου, αριθμός η ψυχή
του κόσμου το γύρο έχεις κάνει κι εσύ
πλανήτης πλανιέσαι, σε πλανάει ο καιρός
ξεχνώ όταν ξεχνιέσαι κι όλο κλαίει ο ουρανός… ο ουρανός…
Σε ζητώ λίγο ακόμα και θα τρελαθώ
Σε ζητώ κάπου δίπλα σου είμαι κι εγώ.
Σε ζητώ….
