Πάνω κάτω, πήγαιν’ έλα
κι άλλα τόσα άσχημα,
με τι τρέλα που σε δέρνει
άνοιξες κατάστημα,
και πουλάς μ’ ένα χάδι
βόλτα στο διάστημα.
Τίποτα δεν έχει αξία,
τίποτα δικό σου,
έχω μάθει να κοιμάμαι,
πια με το καημό σου.
Τίποτα δεν έχει αξία,
τίποτα δικό σου,
έχω μάθει να κοιμάμαι,
πια με το καημό σου.
Πάρε δώσε μόνο ξέρεις
κι άλλα τόσα πράγματα,
δεν γουστάρω, μη μου στέλνεις
κάθε μέρα γράμματα,
κράτα και την αμοιβή σου,
που ‘βαλες τα κλάματα.
Τίποτα δεν έχει αξία,
τίποτα δικό σου,
έχω μάθει να κοιμάμαι,
πια με το καημό σου.
Τίποτα δεν έχει αξία,
τίποτα δικό σου,
έχω μάθει να κοιμάμαι,
πια με το καημό σου.
