Σ’ ένα βιβλίο προσώπων
είν’ η ζωή των ανθρώπων
Λημέρι των κατασκόπων
ο δρόμος που περπατάς
Το κόλπο είναι στημένο
από το κατεστημένο
να ‘χεις κεφάλι σκυμμένο
παθητικά να κοιτάς
Μπροστά σε μία οθόνη
όλοι μαζί κι όλοι μόνοι
Άλλοι κρατούν το τιμόνι
κι όπου σού λένε θα πας
Μπορεί να είμαστε φίλοι
μα δε μιλάνε τα χείλη
Δυο εθισμένοι στην ύλη
στα πλήκτρα λες μ’ αγαπάς
Σήκω και ζήσε
πάλεψε θύμωσε
το στόμα κλείσε
σ’ όποιον σε θύμωσε
Άνθρωπος είσαι
Σήκω και ζήσε!
Ο διπλανός σου εφέτης
κι εσύ σχολίων επαίτης
Τον εαυτό σου εκθέτεις
να ‘χεις θεάσεις πολλές
Κι αν είχες κάτι δικό σου
δεν είναι στον έλεγχό σου
Υπηρετείς το εγώ σου
Ακολουθείς εντολές
Τρανός να γίνεις παλεύεις
Στιγμές σου δημοσιεύεις
και κριτικές αλιεύεις
σε θολωμένα νερά
Όμως τον χρόνο σου χάνεις
Μη γίνεις θύμα της πλάνης
Δε θα σού πουν τι θα κάνεις
Άνοιξε τώρα φτερά
Σήκω και ζήσε
πάλεψε θύμωσε
το στόμα κλείσε
σ’ όποιον σε θύμωσε
Άνθρωπος είσαι
Σήκω και ζήσε!
