Με αμάξι πρώτη μάρκα
ξεκινήσαμε για τσάρκα,
Πόρτο Ράφτη και Ραφήνα
ήμουν κάργα από βενζίνα.
Με την πρώτη κατηφόρα
πήρε η μηχανή μας φόρα,
και ρολλάραμε ωραία
κι ας εφώναζε η τροχαία.
Σιγά Μανώλη, πιο σιγά
τα παίζεις όλα μονά ζυγά,
με τη φόρα που `χεις πάρει
η μικρή θα σε τουμπάρει,
η μικρή θα σε τουμπάρει
με τη φόρα, τη φόρα που `χεις πάρει.
Όλο ίσα το τιμόνι,
στα τριάντα το γαλόνι,
και θα κάνω Καπανδρίτι
επαφή ίσα με την Κρήτη.
Βγήκε, βγήκε το φεγγάρι
και το φρένο μας λασκάρει,
κι όταν πιάσαμε Καστέλλα
εξεφούσκωσε η σαμπρέλα.
Σιγά Μανώλη, πιο σιγά
τα παίζεις όλα μονά ζυγά,
με τη φόρα που `χεις πάρει
η μικρή θα σε τουμπάρει,
η μικρή θα σε τουμπάρει
με τη φόρα, τη φόρα που `χεις πάρει.
Το τιμόνι φέρνει τρέλες
κι αρχινάμε τις κορδέλες,
και επέσαμε στη λούμπα
και επήραμε την τούμπα.
Βρε η ώρα τι δε φέρνει
το αμάξι μπρος δεν παίρνει,
πάτα γκάζι, πάτα γκάζι,
είμαι τώρα για γκαράζι.
Σιγά Μανώλη, πιο σιγά
τα παίζεις όλα μονά ζυγά,
με τη φόρα που `χεις πάρει
η μικρή θα σε τουμπάρει,
η μικρή θα σε τουμπάρει
με τη φόρα, τη φόρα που `χεις πάρει.
