Δεν είναι οι Τούρκοι, δεν είναι οι Αλβανοί,
ούτε οι άλλοι που δακρύζουν στα φανάρια,
δεν είναι οι Πέρσες ούτε οι Πακιστανοί,
ούτε οι Κινέζοι, κι ας μας πήραν τα λιμάνια!
Είναι τα αδέλφια μας οι Ευρωπαίοι
και την Ακρόπολη έχουν βάλει στο χέρι,
όπως η γάτα το ποντίκι στο κλουβί,
σε παίζουν καρότο και μαχαίρι, …και μαχαίρι!
Πρέπει να τρέξω στα νησιά μας, πριν τα χάσω,
να κολυμπήσω σε όλα, να το διασκεδάσω!
Πρέπει να πάω παντού, αυτό το καλοκαίρι,
η Γερμανίδα έρχεται και έχει βαρύ χέρι!
Όμως καλά τα θέλαμε και εμείς,
όλη η ζωή μας ένα πανηγύρι ήταν,
το ξενυχτούσαμε γκαζά ως το πρωί
τα μαγαζιά μας αλλοδαποί τ’ ανοίγαν!
Ίσως του χρόνου για να πας Κομοτηνή
πρέπει να έχεις διαβατήριο στο χέρι!
Πρέπει να τρέξω στην Ελλάδα πριν την χάσω
να την γνωρίσω όλη, να το διασκεδάσω!
Πρέπει να πάμε παντού, αυτό το καλοκαίρι,
η Γερμανίδα έρχεται και έχει μακρύ χέρι!
Πρέπει να τρέξω και να αναθεωρήσω,
την επανάπαυση μου πίσω μου να αφήσω!
Παίζουν σκληρά παιχνίδια αυτό το καλοκαίρι,
μόνο ο αγώνας, φίλε μου, την νίκη θα μας φέρει!..
