Κρύο στην προκυμαία, το πλοίο έχει σαλπάρει
Για ταξίδι πάλι κίνησε μακρύ
Κάηκα στον ήλιο, πλάγιασα στη λάσπη
Ξέμεινα εδώ πέρα, σε μια ξένη γη
Με ελπίδες είχα τα πανιά φουσκώσει
Πρίμο ήταν τ’ αγέρι, η μέρα φωτεινή
Μια στιγμή μονάχα αφήνω το τιμόνι
Ναυαγός σε ξέρα βρέθηκα γυμνή
Θέλω να πετάξω, τ’ όνειρο να ζήσω
Αψηφώ τον πόνο, στη φωτιά πατώ
Όλα μου τα χρόνια θα τα θυσιάσω
Μόνο για να έχω ένα ελεύθερο
Πάλεψα με ανέμους, με βροχές και χιόνι
Κύματα εχθροί μου, με μαστίγωσαν
Μια κουκκίδα ήμουν στο βαθύ γαλάζιο
Μνήμες με στοιχειώσαν και με πλήγωσαν
Μέτρησα τ’ αστέρια με φιλί ένα ένα
Προσκύνησα το χώμα φεύγοντας για εδώ
Ξένος είμαι τώρα, πάγωσε το βλέμμα
Το χαμόγελό μου πάγωσε κι αυτό
