Μια βαρκούλα περιμένει
με κοράλλια στολισμένη,
όμορφή μου, να σε πάρει
ταξιδάκι με φεγγάρι.
Σοφία, άστρο της αυγής,
γιατί τον Μάη να χαθείς,
να γίνεις σύννεφο βοριάς
λυγμός και δάκρυ της καρδιάς;
Αμοργό σαν θα περάσεις
στ’ ανοιχτά λίγο ν’ αράξεις
να σου πουν δυο αγγελούδια
κυκλαδίτικα τραγούδια.
Σοφία, άστρο της αυγής,
γιατί τον Μάη να χαθείς,
να γίνεις σύννεφο βοριάς
λυγμός και δάκρυ της καρδιάς;
