Σ’ένα αδιάφορο πάρτι
Στεκόσουν στην άκρη
Μ΄ένα τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη
Σαν να έψαχνες κάτι
Να σου μοιάζει με χάδι
Στον κόσμο που δε μπορεί να σε κρατήσει
Νομίζω πως κάπου σ’έχω ξαναδεί
Το Παγκράτι μαζί σου θυμίζει μια εποχή
Που δεν έχω ζήσει
Είπα μια μέρα θα μας κάνω μουσική
Κι έτσι θα μείνουμε για πάντα ζωντανοί
Στην πόλη μπλεγμένοι
Μα εσύ είσαι ταξίδι
Χωρίς προορισμό
Κι εγώ θα σε περιμένω
Μου αρκεί να περιμένω
Σε κα…, σε κάποιον σταθμό
Πα-πα-πα-πα-πα-πα
Πα-πα-πα-πα-πα-πα
Πα-πα-πα-πα-πα-πα
Πα-πα-πα-πα-πα-πα
Στην κίτρινη Αθήνα
Περπατούσες σαν ποίημα
Χαζεύοντας γάτες που μάθαν πως μεθάμε
Μα τώρα που ξημερώνει
Η μυρωδιά σε πληγώνει
Κι στέκομαι εδώ, σε κοιτάζω να τρέχεις
Για μέρη που δεν διαλέξανε εμάς
Στα μπαλκόνια της εφηβικής σου γειτονιάς
Τους φόβους να καπνίζεις
Ξέρω πως κοντά μου θα πονάς
Κι η διαδρομή της μοναξιάς
Δε σε λερώνει
Μα εσύ είσαι ταξίδι
Χωρίς προορισμό
Κι εγώ θα σε περιμένω
Μου αρκεί να περιμένω
Σε κα – Σε κάποιον σταθμό, αααα
Μα εσύ είσαι ταξίδι
Χωρίς προορισμό
Κι εγώ θα σε περιμένω
Μου αρκεί να περιμένω
Σε κα – σε κάποιον σταθμό, αααα
Αααα, αααα
Σε ψάχνω, σε κάθε πάρτι
Σε κάθε, γωνιά στο Παγκράτι
