Ο ταχυδρόμος μ’ άφησε
Ένα πικρό μαντάτο
Παρασκευή με ξέχασες
Παντρεύεσαι Σαββάτο
Μ’ έτρωγε το μαύρο φίδι
Όταν σ’ είχα αγκαλιά
Σπίτι δίχως κεραμίδι
Πως θα μείνω στο βοριά
Σαν το τρυγόνι έκλαψα
Πάνω στο μαύρο γράμμα
Με δάκρυ δε σε κράτησα
Δεν έρχεσαι με κλάμα
