Στα κούλουμα χαρταετός
το Πάσχα αρνί κερνάει,
τη γης την έσπειρε ο εχθρός
αλί στον που πεινάει…
Σφίξε τη λύπη με το δάκρυ,
την πείνα σου με το ζωνάρι,
φτάσαμε στου γκρεμού την άκρη
κέρνα ψωμί, πλούσιε φούρναρη.
Στο δρόμο ιδρώτα για νερό
κι η αντηλιά φαρμάκι,
το κλάμα δέντρο λυγερό
ποτίζει με μεράκι.
Σφίξε τη λύπη με το δάκρυ
την πείνα σου με το ζωνάρι
φτάσαμε στου γκρεμού την άκρη
κέρνα ψωμί, πλούσιε φούρναρη.
Στα κούλουμα λίγο χαλβά,
το Πάσχα ένα τσουρέκι
η γης εσπάρτηκεν βουβά,
γι αλέτρι αστροπελέκι.
Σφίξε τη λύπη με το δάκρυ
την πείνα σου με το ζωνάρι
φτάσαμε στου γκρεμού την άκρη
κέρνα ψωμί, πλούσιε φούρναρη.