Στα ξανθά σου μαλλιά
παίζουνε τα χρώματα της άνοιξης
νιότη που σπαρταρά
μην τη προσπεράσεις θα `ναι αργά
Πως περνά η ζωή
μια σταγόνα που την πίνει ο έρωτας
και ξανά απ’ την αρχή
τη σταγόνα αυτή ξαναζητά
Πως περνά σαν γιορτή
που την βρίσκει ο ήλιος το ξημέρωμα
άδεια κούπα κρασί
βιάζεται να τρέξει να κρυφτεί
