Στο τιμόνι πόσες πίκρες
και φαρμάκια έχω πιει,
είναι πόνος και λαχτάρα
η δική μας η ζωή.
Στα βαριά λεωφορεία
είναι βάσανο η δουλειά,
δεν μας φτάνουν τα φαρμάκια
που η ρόδα μας κερνά,
να ‘χουμε και του κοσμάκη
τη σκληρή παραξενιά.
Πάντα το θεό δοξάζω
να μου δίνει τη χαρά
και κουράγιο στην καρδιά μου
για να ζω τη φαμελιά.
Στα βαριά λεωφορεία
είναι βάσανο η δουλειά,
δεν μας φτάνουν τα φαρμάκια
που η ρόδα μας κερνά,
να ‘χουμε και του κοσμάκη
τη σκληρή παραξενιά.
