Μοιάζουν βουνά απόψε οι λέξεις
κι όμως πιο πέρα αν προσέξεις
φαίνεται κάποιας αγάπης η κορυφογραμμή
Μέσα στα σύννεφα κρυμμένη
πάμε σου λέω μας περιμένει
είναι ο χειμώνας να μ’ αγκαλιάσεις αφορμή
Πριν σταματήσεις και γυρίσεις πάλι πίσω
ν’ αποφασίσεις ένα κόλπο θα σου δείξω
Στάσου κι άκου την καρδιά σου
ρώτα την πού πας κι εκείνη ξέρει
πως ανοίγουν τα φτερά σου
Στάσου κι άκου την καρδιά σου
κι αν με αγαπάς μη κάνεις βήμα
αν δεν είμαι εδώ κοντά σου
στάσου…
Μοιάζουν με κύματα τα λόγια
δε θα σωθούμε απόψε χώρια
κράτα το χέρι μου μη χαθούμε στ’ ανοιχτά
Λίγο πιο κει απ’ τη καταιγίδα
είναι η αγάπη μας την είδα
μας περιμένει με χίλια φώτα ανοιχτά
Πριν σταματήσεις και γυρίσεις πάλι πίσω
ν’ αποφασίσεις ένα κόλπο θα σου δείξω
Στάσου κι άκου την καρδιά σου
ρώτα την που πας κι εκείνη ξέρει
πως ανοίγουν τα φτερά σου
Στάσου κι άκου την καρδιά σου
κι αν με αγαπάς μη κάνεις βήμα
αν δεν είμαι εδώ κοντά σου
στάσου…
