Μια φυλακή μοιάζει η σιωπή
και το κλειδί είναι στα χέρια σου
Όπου βρεθώ γη κι ουρανό
σ’ αναζητώ ,είμαι η έννοια σου
Έλα ξανά ,δωσ’ μου χαρά
δώσ’ μου φτερά και πάλι να πετάξω
Για να ’ρθω,για να ’ρθω και να σε βρω
Κι όσο, κι όσο κι όσο προσπαθώ
για να ’ρθω πιο κοντά σου
Τόσο,τόσο,τόσο πια
με διώχνεις μακριά σου
Πες μου πόσο ,πόσο πια να ζω
για να ’μαι η σκιά σου
Μη,μη φεύγεις,μη
Στάσου,στάσου!
Είναι φορές,κάποιες στιγμές
σκέψεις τρελές που με θυμώνουνε
Λάθη παλιά, λόγια σκληρά
και η μοναξιά που με πληγώνουνε
Έλα ξανά ,δωσ’ μου χαρά
δώσ’ μου φτερά και πάλι να πετάξω
Για να ’ρθω,για να ’ρθω και να σε βρω
Κι όσο, κι όσο κι όσο προσπαθώ
για να ’ρθω πιο κοντά σου
Τόσο,τόσο,τόσο πια
με διώχνεις μακριά σου
Πες μου πόσο, πόσο πια να ζω
για να ’μαι η σκιά σου
Μη,μη φεύγεις,μη
Στάσου,στάσου!
