Στην άσφαλτο πέφτει βροχή
σιγά σιγά τ’ αμάξι,
προσεκτικά περπάτησε,
τα χαλινάρια κράτησε,
απόψε τη θυμήθηκα
αυτή που μ’ έχει κάψει.
Στρίψε στο πρώτο το στενό
και στάσου στο δεκάξι
σιγά την πόρτα χτύπησε
και πες “Κυρά μου ξύπνησε”
κι όταν ανοίξει άσε με
και όλα είν’ εντάξει.
Πάψε την πόρτα να χτυπάς
κανείς δεν είναι μέσα,
πάρε τσιγάρο κι άναψε
και δρομολόγιο άλλαξε
αφού δεν είναι σπίτι της
αλλού γλεντάει η μπαμπέσα
