Γίνε φωτιά και κάψε με,μα να θυμάσαι ότιεγώ’ μαι,που σου χάρισατη σπίθα σου την πρώτη.”
Φωτιά π’ ανάψει ο σεβντάςθάλασσα δεν τη σβήνει,γιατί στα φύλλα τςη καρδιάςπάντα μια σπίθα αφήνει