Πάντα ρωτάς για να σου πω
αν σε πονώ, αν σ’ αγαπώ
και αμφιβάλλεις τακτικά
στον έρωτα μου.
Κι όμως χιλιάδες δυο φορές
μέσα στις λύπες στις χαρές
είσαι η Αθήνα στο ‘χω πει
με στην καρδιά μου.
Στα δυο σου χεράκια
για πάντα κρατάς τη πνοή μου.
Εσύ κυβερνάς κάθε τι
λατρευτό στη ζωή μου.
Στερνή μου αγάπη
κι αυτό να σου πω δε διστάζω
πως νιώθω μονάχα χαρά
σαν θερμά σ’ αγκαλιάζω.
Για με η ζωή μου κυλά
σαν τραγούδι κοντά σου
ποθώ τη στερνή μου πνοή
να μεθά τ’ άρωμα σου.
Στερνή μου αγάπη
αυτό από σένα γυρεύω
αφού μες στον κόσμο αυτόν
μόνο εσένα λατρεύω.
