Δεν ξέρω αν είναι αυτό αγάπη η συνήθεια
αν είναι πάθος πιο πολύ ή συμφορά
τη μια στα χείλη σου έχω όλη την αλήθεια
μετά είσαι ξένος κι όλα μοιάζουνε μισά
Δεν ξέρω αν παίρνουμε άλλη πόζα στον καθρέφτη
δεν ξέρω ποιος πονάει το βράδυ πιο πολύ
δε μ’ ενδιαφέρει το κρυφτούλι με τον φταίχτη
μόνο που βγαίνω πάλι μόνη στη σκηνή
Κι εκεί που λέω για όλα αυτά αλλάζω γνώμη
κι εκεί που λέω πως θα τα κόψω τα σχοινιά
θέλω να τρέξω να ζητήσω εγώ συγγνώμη
και να με πάρεις
και να με πάρεις μια αγκαλιά
Δεν ξέρω οι άλλοι πόσο ήσυχα ξεχνιούνται
κι αν αγαπούν από τους δυο μας πιο πολύ
ίσως στο βάθος όλοι απ’έξω μας φοβούνται
θέλω να βγούμε πάλι οι δυο μας στη σκηνή
Κι εκεί που λέω για όλα αυτά αλλάζω γνώμη
κι εκεί που λέω πως θα τα κόψω τα σχοινιά
θέλω να έρθεις να μου πεις κι εσύ συγγνώμη
και να με πάρεις
και να με πάρεις μια αγκαλιά
