Τι έχεις άνθρωπε και κλαις
και βαριαναστενάζεις,
σπίτι έκανες το καπηλειό
και μόνος κουβεντιάζεις.
Πέτα τα ζάρια απ’ την αρχή
σταμάτα να δακρύζεις,
έτσι συμβαίνει στη ζωή
μια χάνεις μια κερδίζεις.
Κι αν σου ‘ρθαν όλα ανάποδα
κάνε μου το χατίρι,
με θάρρος πιες λεβέντικα
του πόνου το ποτήρι.
Πέτα τα ζάρια απ’ την αρχή
σταμάτα να δακρύζεις,
έτσι συμβαίνει στη ζωή
μια χάνεις μια κερδίζεις.
