Στην ανατολή στη δύση καράβι δε θα σεργιανίσει
στην ανατολή σαλπάρισα τα νιάτα μου σου χάρισα
κι όταν γύρισα πώς βάσταξες να πάω στη δύση διάταξες
Στην ανατολή στη δύση πουλάκι δε θα κελαηδήσει
κι απ’ τη δύση εξεκίνησα χαλάλι σου σου μήνυσα
κι όταν γύρισα πώς μπόρεσες και στο νοτιά με πόρεψες
Στην ανατολή στη δύση λουλούδι δε θα ξαν’ ανθίσει
και για το νοτιά ετράβηξα για χάρη σου τι τράβηξα
πήγα ο δόλιος ξαναγύρισα κι ακόμα δε σε φίλησα
Στην ανατολή στη δύση κανείς δε θα ξαν’ αγαπήσει
