Στην απέναντι γωνία στέκομαι μέσα στο κρύο
και στην πολυκατοικία π’ αγαπιόμαστε οι δύο
σε κοιτάζω ν’ ανεβαίνεις αγκαλιά με κάποιαν άλλη,
δε μπορώ να το πιστέψω, μ’ έχει πιάσει παραζάλη.
Άνοιξε, το κουδούνι σου εγώ χτυπάω,
άνοιξε, σε ικετεύω, σε παρακαλάω,
άνοιξε, διώξ’ τηνε και όλα τα ξεχνάω,
διώξ’ τηνε και όλα τα ξεχνάω.
Μου `ρχεται να σε σκοτώσω κι ύστερα ν’ αυτοκτονήσω
και την πολυκατοικία, που `σαι μέσα, να γκρεμίσω,
νιώθω να την αγκαλιάζεις, να της λες πως τη λατρεύεις
κι η καρδιά μου σταματάει, κοίτα με αν δεν πιστεύεις.
Άνοιξε, το κουδούνι σου εγώ χτυπάω,
άνοιξε, σε ικετεύω, σε παρακαλάω,
άνοιξε, διώξ’ τηνε και όλα τα ξεχνάω,
διώξ’ τηνε και όλα τα ξεχνάω.
Άνοιξε.
