Στην παιδική μου γειτονιά
ήρθα να σεργιανίσω
δυο μάτια αθώα, φωτεινά,
μήπως ξανά αντικρίσω.
Τα χρόνια κι αν με τσάκισαν
κι οι πονεμένοι δρόμοι,
την παιδική αγάπη μου
δεν την ξεχνώ ακόμη.
Ένα ρολόι χτύπησε
μεσάνυχτα την ώρα,
απ’ τα παλιά μου όνειρα
δεν ζει κανένα τώρα.
Ξαναγυρίζω με καημό
στην άχαρη ζωή μου,
μια όμορφη ανάμνηση
ρήμαξε στην ψυχή μου.
