Εγώ το νιώθω πως ακόμα είσαι εδώ
τι κι αν τα αμέτρητα τα φεύγω σου μετράω
ίσως να φτάσω να ‘ναι και γραφτό
να χάνω πάντα όταν στα αλήθεια πολεμάω
Είναι η αύρα σου σε ό,τι ακουμπώ
τα βήματα σου στης ψυχής μου τα υπόγεια
όλα τα είπαμε τι άλλο να σου πω
φίλα με τώρα τα βαρέθηκα τα λόγια
Στων ματιών σου τα κύματα πνίγομαι
σ’ αγαπάω και πια δεν σου κρύβομαι
μόνο δίπλα σου θέλω να ζήσω
μόνο μέσα σου να κατοικήσω
στου κορμιού σου τα άγια τα χώματα
να με βρίσκουνε τα ξημερώματα
όσα είμαι και όσα θα κάνω
θα τα βρεις στη γραμμή της παλάμης σου απάνω
Πόσο φοβάμαι πως δεν σου ‘μαθε κανείς
ποια είναι η αντίθετη όψη της απάτης
κάπου σε μίσησα για να μαι ειλικρινής
μα και το μίσος κρύβει δύναμη αγάπης
Δεν έχει νόημα, δεν έχει ουσία πια
τα λέει όλα η διάρκεια στο χρόνο
και αν σε σκότωσα σε γέννησα ξανά
για να κρατάω τα καλά από σένα μόνο
Έρχονται στιγμές που δεν αντέχω να μη σε έχω
όλα θολά και άδεια
και μου χαρίζεις τα σκοτάδια
Κι όπως τρέχουν και κυλούν οι μέρες
η απουσία σου φορτίο
μα δε σου λέω αντίο
