Στης Χαλιμάς το περιβόλι το παραμύθι φύτεψα,
ό, τι μου είπες για την Πόλη σαν ψέμα και το πίστεψα,
στου Μπαλουκλί την άγια βρύση, γλυφό νερό με πότισες,
κι η μέρα λίγο πριν ροδίσει τα δυο μου μάτια φώτισες.
Τραγούδα ο χρόνος να γυρίσει
κι ας τρέξουν τα ματάκια βρύση.
Στο Γαλατά και στα Ταταύλα, σαν καροτσέρης πέρασε,
τελεία, έβαλε, και παύλα, ο χρόνος και μας γέλασε,
Τραγούδα ο χρόνος να κυλίσει
κι ας τρέξουν τα ματάκια βρύση.
