Ζωγράφιζες με χάδια το κορμί μου
κι εγώ το πίστεψα πως ήσουνα δική μου
μα κάποιο βράδυ που `πεφτε βροχή
σε άλλα χείλη λες την προσευχή
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί συλλογιέμαι γιατί
με σκοτώνει αυτό που αγαπάω
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί σε ρωτάω γιατί
να πεθαίνω και να σ’ αγαπάω
Φωνάζω μα δεν ξέρω τι σου λέω
παλιό μεράκι μου σαράκι πάντα νέο
πληρώνω με το δάκρυ τα φιλιά
σε αγκαλιάζω μα δεν είσαι πουθενά
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί συλλογιέμαι γιατί
με σκοτώνει αυτό που αγαπάω
Κι εγώ πάντα εκεί στο αμάν στο γιατί
τη ζωή μου για σένα σκορπάω
κι εγώ πάντα εκεί σε ρωτάω γιατί
να πεθαίνω και να σ’ αγαπάω
