Στο καφενείο του Ανδρέα
δυο φίλοι μου `φεραν τα νέα
ότι παντρεύτηκες,
κι εγώ που είχα φυλαγμένα
χιλιάδες όνειρα για σένα
ούτε με σκέφτηκες.
Το δικό μας το ρομάντζο ήτανε αυτοτελές
οι σελίδες του γεμάτες ψέματά σου,
το δικό μας το ρομάντζο ήτανε για να το κλαις
σ’ αγαπούσα κι άλλον είχες μέσα στην καρδιά σου.
Στο καφενείο του Ανδρέα
μπροστά σε όλη την παρέα
την πρέφα έστησα,
κι ύστερα πήγα στην ταβέρνα
πιες ένα, πιες και άλλο ένα
για σένα μέθυσα.
Το δικό μας το ρομάντζο ήτανε αυτοτελές
οι σελίδες του γεμάτες ψέματά σου,
το δικό μας το ρομάντζο ήτανε για να το κλαις
σ’ αγαπούσα κι άλλον είχες μέσα στην καρδιά σου.
