Στο μέτωπό μου το φανάρι
μες στο λαγούμι το βαθύ
για να γεμίσει το κελάρι
σκληρή που είναι η ζωή.
Ανθρακωρύχοι, μεταλλωρύχοι
βαθιά που είναι οι δικοί μας τοίχοι.
Απ’ το πρωί δουλειά, νισάφι!
Σπίθες πετάει το τσαπί
να βγει για άλλους το χρυσάφι
και εμείς να βγάλουμε ψωμί.
Ανθρακωρύχοι, μεταλλωρύχοι
βαθιά που είναι οι δικοί μας τοίχοι.
