Στον μπλόκο που έγινε στο μπαρ
σε πήραν μ’ άλλους δεκατρείς
δάκτυλος οπωσδήποτε,
κατηγορίας σοβαρής.
Ένοχοι όλοι και ύποπτοι
κι ας είσαστε ανύποπτοι.
Μα όταν σε ψάξαν για να βρουν
εκείνα που όλα τ’ αναιρούν
και σε τυλίγαν σαν κλωστή
κατηγορία να στηριχτεί
μες στις ραφές σου του παλτού
βρήκαν κομμάτια ουρανού.
Και σαν νεκρό σ’ ορθοσκοπούνε
χρυσάφια της ψυχής να βρούνε.
Είσαι ένας ένοχος λοιπόν
με σκοτεινό το παρελθόν
και στο ‘χα πει και σ’ είχα συμβουλέψει
Καρφώσου στην καρέκλα του σπιτιού σου.
Χαρτιά να τρως που γράφτηκαν με σκέψη,
κι όχι να θες τη λευτεριά του εαυτού σου.
Στο μπλόκο που έγινε στο μπαρ
σου σκίσανε και το μπουφάν
κι έζησες μια παράσταση
με τα διότι και τα αν.
Ήταν κι αυτό μια εκτόνωση
στη μαύρη σου απομόνωση.
Κι όταν σε γδύναν να σε ψάξουν
γραμμάρια ζωής ν’ αλλάξουν
βρήκαν στις τσέπες σου φιλιά,
πηγάδια, βρύσες και πουλιά
και στο μυαλό σου τα τοπία
που έχει κάθε ουτοπία.
Σαν χιόνι πέφταν μουσικές
και οι ολόχρυσες βροχές.
Είσαι ένας ένοχος λοιπόν
με λερωμένο παρελθόν.
