Κυριακή σε γνώρισα
κάτω στο Θησείο
και η πόλη έμοιαζε
άδειο καφενείο
έπεσα στα μάτια σου
βρήκα το σταυρό μου
κι ένα βλέμμα ονόμασα
τότε Κυριακή
Ήσουνα μπλεγμένο δίχτυ
κι εγώ λόγια απλά
δρόμος ήσουνα που βρήκε
στο γκρεμό ξαφνικά.
Ήσουνα μπλεγμένο δίχτυ
στη δική μου καρδιά
κι έμεινε μια Κυριακή
που δε χαμογελά.
Κυριακή σε σκέφτομαι
και σε περιμένω
και τον πόνο δέχομαι
σαν το πεπρωμένο
είπες πως δε σου έδωσα
τίποτα δικό μου
κι ένα ψέμα ονόμασα
τότε Κυριακή.
