Ζούμε εποχές περίεργες που δεν τις χωράει ο νους
με ταχύτητες τρομακτικές, μόνοι δίχως διπλανούς,
όμως υπάρχουν μερικοί, ένοχοι ή γραφικοί,
όλοι τους μετρίως μέτριοι και γι’ αυτό φανατικοί.
Στον Big Brother το δικό μου
που `χω μέσα στο μυαλό μου
ένα θέλω να του πω
Θανούλη μου πολύ σε αγαπώ.
Σ’ ένα Fast Food απέραντο, στριμωγμένες μοναξιές,
σ’ ένα παρόν αδιάφορο δίχως αύριο και χθες,
πού βρίσκεται το νόημα, η ουσία της ζωής,
στην καθημερινότητα ή στη λάμψη μιας στιγμής.
Στον Big Brother το δικό μου
που `χω μέσα στο μυαλό μου
ένα θέλω να του πω
Θανούλη μου πολύ σε αγαπώ.
