Στον Πειραιά θα ξεκινάνε τα καράβια
θα ‘μαι κι εγώ μέσα στων γλάρων τα κοπάδια
θα σε ζητώ στης μοναξιάς μου τα παιχνίδια
και θα σου τάζω άλλες χώρες και ταξίδια
Και το βράδυ θα βάζω φωτιά στα βαρέλια
να καούν της ζωής μου μαζί τα κουρέλια
και θα ψάχνω σκιές να κρυφτώ και σκοτάδια
δε μας πήραν μαζί τους ποτέ τα καράβια
Στον Πειραιά όταν νυχτώνει στο λιμάνι
δεν ξέρω τι με κυβερνά και τι με πιάνει
λες και μου φεύγεις σ’ όλες τις αναχωρήσεις
και ξέρω μέσα μου πως πια δε θα γυρίσεις
Και το βράδυ θα βάζω φωτιά στα βαρέλια
να καούν της ζωής μου μαζί τα κουρέλια
και θα ψάχνω σκιές να κρυφτώ και σκοτάδια
δε μας πήραν μαζί τους ποτέ τα καράβια
