Πάνω στην όλη σύγχυση ήρθε κι ο χωρισμός
και να σου ο νευρικός ο κλονισμός,
αρχίσαν οι ανασφάλειες και τα Lexotanil
κι έχασα κάθε ίχνος sex appeal.
Το σκέφτηκα καλύτερα κι έκλεισα ραντεβού
σε ψυχαναλυτή να πάω αφού
χιλιάδες τα προβλήματα κι εγώ δε βλέπω φως
χρειάζομαι βοήθεια σαφώς.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και χάθηκες κι εσύ
κι εγώ θέλω κι αυτοπεποίθηση.
Σαν να `ταν όλα ρόδινα εγώ η ασθενής
στον τοίχο στήνω αδέρφια και γονείς,
με κάποιον επιστήμονα τον ένοχο να βρω
που φταίει για τον κακό μου τον καιρό.
Της μάνας σου, μου λέει, θα `ναι η συμπεριφορά
τα πράγματα μιλάνε καθαρά,
κομμάτι Αμερικάνικο μου φάνηκε και σικ
μα κάτι μέσα μου έκανε ένα κλικ.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και χάθηκες κι εσύ
κι εγώ θέλω κι αυτοπεποίθηση.
Θυμήθηκα τους φίλους μου που μου τηλεφωνούν
χαράματα τον πόνο τους να πουν,
γιατρέ μου, του ψιθύρισα στ’ αυτί δειλά δειλά,
νομίζω πως δεν είσαστε καλά.
Εμένα η αγάπη μου `χει λείψει από παιδί
σιγά το σπάνιο είδος, δηλαδή,
γι’ αυτό θα πάω σπίτι μου να βάλω ένα ποτό
να κλάψω και να το `φχαριστηθώ.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και χάθηκες κι εσύ
κι εγώ θέλω κι αυτοπεποίθηση.
