Στου χρόνου το αλώνισμα
μάτια στη θύμησή μου
η σιγουριά μου έφυγε
χάθηκε η φωνή μου
Στου νότου τις ακρογιαλιές
πως να περνάς τα βράδια
κόσμος πολύς με τριγυρνά
μα η ζωή … άδεια
Κι αν έπαιξες με μένανε
ζητάς κι αναρωτιέσαι
πως προχωράει η ζωή
κι απ’ τα μικρά κρεμιέσαι
Στου νότου τις ακρογιαλιές
πως να περνάς τα βράδια
κόσμος πολύς με τριγυρνά
μα η ζωή μου … άδεια
