Φόρεσες ρολόι μ’ αλυσίδα
και στην αγορά σε είδα,
στρίβε λόγια και μην κάνεις τέτοια
και μην παριστάνεις το νταή,
δε φτάνει το χρυσάφι να σε λένε μερακλή.
Έλα και στρίβε τώρα λόγια,
μην ξηγιέσαι τραλαλά,
γιατ’ είμαι κόρη του Λαυράγκα
και γυναίκα του μπελά.
Πέτα το μπεγλέρι απ’ το χέρι
να μην γίνει νταλαβέρι,
στρίβε λόγια κι άντε, στο τσαρδί σου,
γιατί αλλιώς θε να ρεζιλευτείς,
θα γίνει φασαρία και κορόιδο θα πιαστείς.
Έλα και στρίβε τώρα λόγια,
μην ξηγιέσαι τραλαλά,
γιατ’ είμαι κόρη του Λαυράγκα
και γυναίκα του μπελά.
Μη μας κάνεις ντε το κουτσαβάκι
και το νιο παλικαράκι,
στρίβε λόγια και μη βγάζεις άχνα,
σε γνωρίζουμε απ’ τα παλιά,
δεν πιάνουν τέτοια κόλπα στο δικό μας μαχαλά.
Έλα και στρίβε τώρα λόγια,
μην ξηγιέσαι τραλαλά,
γιατ’ είμαι κόρη του Λαυράγκα
και γυναίκα του μπελά.
