Σε ακυβέρνητο καράβι
σε άγνωστα νερά
από τότε που έχεις φύγει
χάθηκε η στεριά.
Σαν σκιά του εαυτού μου
δύσκολα περνώ
για να σε ξεχάσω πίνω
τον ωκεανό.
Τ’ αδύνατο θα κάνω δυνατό
γιατί ζωή δεν είναι αυτό που ζω
γιατί χωρίς εσένα δεν μπορώ
να ονειρευτώ.
Τ’ αδύνατο θα κάνω δυνατό
να σε ξανακερδίσω και μπορώ
αν έρθεις πίσω ότι μου ζητήσεις
θα ορκιστώ.
Αξημέρωτα στους δρόμους
φάντασμα γυρνώ
απ΄ το σπίτι μας από έξω
άσκοπα περνώ
και μετά θυμώνω τόσο
που έχασα καιρό
όλα ανάποδα θα φέρω
θα έρθω να σε βρω.
Τ’ αδύνατο θα κάνω δυνατό
γιατί ζωή δεν είναι αυτό που ζω
γιατί χωρίς εσένα δεν μπορώ
να ονειρευτώ.
Τ’ αδύνατο θα κάνω δυνατό
να σε ξανακερδίσω και μπορώ
αν έρθεις πίσω ότι μου ζητήσεις
θα ορκιστώ
